φαρμακοπνεύστης

ὁ, Α

αυτός που εκπέμπει δηλητήρια («φαρμακοπνευστῶν βασκάνων Ὑδρουντίνων», επιγρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < φάρμακον + πνέω + επίθημα -της].